Pupuh I, Mijil
1. “Sun amedhar surasaning ati, atembang pamiyos, pan kinarya anglipur batine, aneng kitha Menadho duk kardi, tan ana kaeksi, nging sihing Hyang Agung.”
Aku ungkapkan perasaan hati, berbentuk tembang mijil, sebagai cara untuk menghibur batinnya, saat berada di Kota Manado, tiada yang terlihat, kecuali kasih sayang Hyang Agung.
2. “Mapan kathah kang karaseng galih, ing tingkah kadudon, pan mengkana ing tyas pangesthine, kaya paran solah ingsun iki, yen tan ana ugi, apura Hyang Agung.”
Memang banyak yang terasa dalam hati, mengenai sikap yang salah, seperti itulah niat di hati, entah seperti apa sepak terjangku ini, andaikan tidak ada, ampunan Hyang Agung.
3. “Lara wirang pan wus sun lakoni, nging panuwun ingong, ingkang kari lan kang dhingin kabeh, kaluwarga kang ngestokken yekti, mring agama Nabi, oleha pitulung.”
Rasa malu telah aku jalani, akan tetapi permohonanku, yang sekarang maupun yang dulu, bagi keluarga untuk bersungguh-sungguh menjalankan, terhadap ajaran Agama Nabi, semoga mendapat pertolongan (Allah SWT)